Narrow road

Wij hebben drie pruimenbomen in onze tuin. Drie verschillende soorten. Het is natuurlijk ieder jaar weer afwachten wat er aan hangt, maar vorig jaar hingen de bomen helemaal vol met pruimen. Wat doe je met een immens grote hoeveelheid pruimen, waar je als gezin niet tegen kunt eten?

In het voorjaar was het een prachtig gezicht. De pruimenbomen waren de allereerste bomen die al vroeg in het jaar begonnen te bloeien als gevolg van geweldig zonnig en warm weer in januari. Een immens grote hoeveelheid prachtige witte bloemen kleurden de bomen zo wit als sneeuw. Vooral de boom het dichtst bij ons huis was overvloedig gevuld met bloemen. Een aantal weken vlogen de bijen af en aan en toen de bloemetjes langzaam uitbloeiden kwam er steeds meer blad tevoorschijn en zagen we dat de uitgebloeide bloemetjes langzaam veranderden in kleine groene bolletjes. Het eerste jaar keken we onze ogen uit. We konden niet genoeg krijgen van iedere dag weer langs alle fruitbomen lopen om te kijken hoe de vrucht zich langzaam, maar eigenlijk toch ook best snel ontwikkelde! 

Al snel zagen we dat de boom dicht bij huis het zwaar had met het gewicht. We twijfelden of we misschien toch wat moesten verwijderen, maar hoe zonde! Zoveel fruit! Wauw! Met balken probeerden we de takken te ondersteunen, maar toen het erg winderig en regenachtig werd zijn er toch een aantal grote takken die bezweken onder het gewicht van de vele pruimen die ze moesten dragen. Een goede leerschool voor later: uitdunnen als er te veel vruchten groeien! Helemaal toen we later ontdekten dat we als gezin écht niet tegen de hoeveelheid pruimen konden eten. 

Omdat het zoveel er zoveel pruimen waren besloten we pruimenjam te gaan maken. Weer zo’n gevalletje: ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan. Hele ochtenden zaten we aan tafel pruimen te ontpitten om vervolgens in een grote pan jam te maken, potjes te steriliseren etc. Na 75 potjes jam en niet zo’n best humeur meer zijn we gestopt. Het was te veel. We hebben nog een poging gedaan om ook wat pruimen op siroop in te maken, maar eigenlijk konden we geen pruim meer zien. We hebben rijkelijk uitgedeeld en nóg zijn veel pruimen weer teruggegeven aan de natuur omdat we de hoeveelheid niet aankonden. Maar: we smullen nog steeds (of nou ja, ik geloof dat ik de enige ben die pruimenjam écht lekker vind) van de grote hoeveelheid jam, hebben geleerd dat de fruitbomen af en toe uitgedund moeten worden en kopen voor de volgende keer een ontpitter om het klusje gezelliger te houden! 

Heb jij een ongelofelijk lekker recept waar veel pruimen in gaan? Deel hem vooral!

De oogst van druiven hadden we net gemist toen we de sleutel van ons huis kregen. Er hingen weliswaar nog aardig wat druiven om lekker op te smikkelen, genoeg oogsten om druivensap e.d. van te maken zat er niet meer in. Toch zat de volgende oogst wel al op ons te wachten, namelijk die van de olijven. 

Op ons land staan zo’n 45 olijvenbomen, vertelden de vorige eigenaren. We hebben ze niet nageteld, maar het zijn er genoeg! Aangezien het voor ons een drukke tijd was met verhuizen en bewoonbaar maken van ons huis hadden we besloten dit jaar nog niet te oogsten. Toen we echter zagen hoeveel olijven er in hingen en we beseften hoe duur olijfolie is, besloten we, met een beetje aandringen van de liefste moeder, die op bezoek was en haar hele leven al droomt van olijven oogsten (hihi, sorry mam), toch te beginnen. Op dat moment hadden we hulp van mijn ouders en we maakten er, zonder het goede gereedschap ervoor te hebben, een gezellig feestje van. De eerste ton zat al snel vol, maar de dag was ook snel voorbij. Aangezien we ook nog van alles wilden laten zien kwamen we er daarna een paar dagen niet aan toe. Toch, wat je begint moet je af maken. Een ton vol met olijven laat je niet vervolgens verpieteren omdat je geen zin hebt om verder te oogsten. Dus, we gingen als gezin aan de slag. We hadden een groot oogstnet gekocht, een paar speciale harkjes te leen en daar gingen we. We harkten en schudden voorzichtig alle olijven uit de bomen en ondertussen probeerden de kinderen ook te helpen door in de boom te klimmen en van daaruit te oogsten. We voelden ons echte professionals toen we het speciale apparaat, dat in een schuur stond gebruikten om alle blaadjes tussen de olijven weg te krijgen. Keihard aan een slinger draaien en met een groot kabaal kwamen de olijven eruit, zo in de grote plastic zakken waar je de olijven in moet aanleveren bij de pers. De kinderen vonden het fantastisch! Wat zou onze eigen olijfolie lekker smaken.

Na een paar dagen doorwerken hadden we vier grote zakken vol met olijven en gingen we naar de Lagar (de olijfperserij) om ze te laten persen. Waar wij vonden dat we best veel olijven hadden, viel het in het niet bij wat anderen brachten. Pickups vol met zakken olijven werden binnengebracht. Maar ook onze olijven werden gewoon keurig aangenomen en we mochten de volgende dag de olie komen halen. Dat werd een paar dagen later ivm het weekend en stiekem waren we het alweer vergeten de dag erna, maar de flessen olijfolie stonden al keurig voor ons klaar. Een kleine bijdrage voor het persen en we mochten de flessen meenemen. Bijna 12 liter prachtig heldere, heerlijk smakende olijfolie van ‘de Boer’!