Daar reden we dan, met een goed gevulde auto, een aanhangwagen die tot de nok toe gevuld was, een schoot vol broodjes en andere lekkernijen (want die pasten niet meer op de grond bij mijn benen), een hond die nog net in een holletje in de kofferbak paste en zich daar best content mee voelde, kinderen die klaarwakker waren en niet zo goed wisten of ze nu heel blij moesten zijn of stiekem ook een beetje verdrietig, een jankende vrouw in de auto en een man die na een paar bakken koffie wakker genoeg was en klaar voor een flinke reis naar het onbekende. Het was vast een hilarisch tafereel, zo eentje die je in films ook tegen zou kunnen komen, maar we waren heel blij dat alles paste en dat de hectiek van de afgelopen weken achter de rug was. 

We zouden de eerste dag vanuit Sneek helemaal naar een stukje onder Bordeaux rijden en waar we wisten dat dit een flinke reis zou worden met een slurpende auto met aanhanger, drie jonge kinderen en een hond, was dit niks overdreven. Stoppen deden we iedere 2 á 2,5 uur en dat was dan direct het moment om te tanken, (verplicht) te plassen, de hond een klein rondje uit te laten en de benen te strekken. We stopten niet lang, want ook met kleine stops zouden we al vrij laat aankomen bij het huisje dat we geboekt hadden. 

Wat één groot succes was bij onze kinderen in de auto was de tekentablet. Dat klinkt een stuk digitaler dan dat het is. Eigenlijk zijn het een soort moderne versies van een magnetisch tekenbord. Deze hebben alleen geen schuifje om de tekening te wissen, maar een knop die het scherm in een klik weer leeg maakt. Luxer dan dat is het niet, maar ze hadden, om ruzie te voorkomen alle drie een eigen en ze hebben zich ermee vermaakt van het begin tot het einde van de reis. Tot in het oneindige werden er landkaarten getekend van het land waar we op dat moment maakten, werden er boodschappen geschreven voor ons: ‘goed werk, papa! Lekker broodje, mama!’ en op een gegeven moment deden ze er zelfs spelletjes mee! Echt een aanrader!

Toen het licht begon te worden waren we al in België en een ogenblik later zaten we al in Frankrijk! Het ging allemaal eigenlijk heel voorspoedig. Parijs was erg druk en er waren een aantal ongelukken gebeurd, dus dat leverde wat vertraging op, maar omdat de sfeer in de auto goed was, de kinderen zich prima vermaakten en genoten van alles wat ze buiten ook zagen, gingen we vrolijk verder. ‘S avonds om 10 uur kwamen we bij het huisje aan, waar we met ons beste Frans probeerden te vertalen wat de snelle uitleg van de gastvrouw allemaal betekende. Toen snel naar bed! 

Na een korte, maar goede nacht allemaal douchen en hup, de auto weer in! Dit zou de dag worden met de mooiste uitzichten én onze aankomst in Portugal! We reden door Spanje, langs prachtige bergen, door lange tunnels en zagen iedere keer het landschap weer veranderen, net als de vorige dag. Aan het einde van de middag kwam Portugal in zicht, maar helaas voor ons moesten we het grootste deel van Portugal in het donker rijden. We geloven dat we heel wat mooie uitzichten gemist hebben, maar die gaan we vast en zeker nog eens inhalen. Al waren de door dorpen en steden verlichte dalletjes en bergen ook prachtig om te zien. We werden bij het dorp van aankomst opgewacht door onze lieve vriend en reden achter hem aan de berg op, naar het terrein waar we de komende tijd zouden gaan wonen. We werden heel warm onthaald, eerst met allemaal zaklampen in het donker en later met warme thee en warm eten, dat ze voor ons bewaard hadden. Heerlijk! Daarna was het tijd om de caravan, die klaar stond voor ons, klaar te maken om te kunnen slapen, want we waren allemaal toch wel heel erg moe van twee dagen in de auto zitten. De volgende ochtend zouden we wel gaan zien waar we precies terecht waren gekomen, het was er pikkedonker. De eerste hobbels, namelijk het leegmaken van het huis, het inpakken, het afscheid nemen en de reis hadden we gehad. Tijd voor rust!