Portugal, het onbekende land waar we nog nooit geweest waren. Wat moesten we daar in vredesnaam? Ik weet dat velen die vraag hadden en ik heb het mezelf ook vaak afgevraagd: waa-rom naar Portugal of all places? Maar het feit was dat hier financieel voor ons de mogelijkheden liggen om een fijn bestaan op te bouwen en daarnaast wisten we dat hier bekenden zaten en we dus niet compleet alleen zouden zijn. Overigens was de allerbelangrijkste reden om naar Portugal te vertrekken; God, die ons heel duidelijk liet weten en beseffen dat dit het pad is dat we moesten gaan bewandelen. Om wat voor reden dan ook. Die zekerheid liet ons voor 100% achter deze keuze staan, maar spannend was het wel. Zouden we het wel fijn vinden in Portugal? En willen ze ons daar wel hebben? Hoe ziet het er eigenlijk uit in Portugal? We hebben wel foto’s gezocht natuurlijk, maar hoe in het echt? En kunnen we ons daar settelen? Ondanks dat sommige vragen natuurlijk nog niet volledig te beantwoorden zijn na vier maanden kunnen we wel nog steeds zeggen dat het goed is dat we hier zijn. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik het niet nog steeds heel spannend vind, maar Gods leiding is zichtbaar en we voelen ons welkom en thuis in dit land.

Portugal is enorm anders dan Nederland. Niet alleen is hier echt zo ongeveer niks vlak en ziet de natuur er heel anders uit en lijkt het klimaat in de verste verte niet op wat we gewend zijn, de cultuur en manier van leven is ook een wereld van verschil. De mensen zijn hier relatief een stuk armer (en toch zijn ze erg vrijgevig!) en het lijkt alsof je een aantal tientallen jaren terug in de tijd gaat. We hoorden een tijdje geleden nog dat zo’n 20 jaar geleden auto’s nog helemaal niet vanzelfsprekend waren in de buitengebieden. Veel werd toen nog gedaan met paard en wagen! Inmiddels zie je die niet meer. Althans, wij hebben ze nog niet gezien. Wat we wel veel zien zijn houtkachels. Je kunt je houtgestookte fornuis zelfs gewoon in de plaatselijke winkel kopen! Verder heeft bijna iedereen een eigen moestuin op het land, veelal om de kosten voor boodschappen te drukken. Want waar de lonen hier veel lager liggen zijn de boodschappen niet eens veel goedkoper dan in Nederland. De markt staat vol met kramen waar plantjes en fruitbomen verkocht worden en daarnaast kun je daar ook nog terecht voor tuingereedschap, slachtgereedschap en een toompje kippen, kwartels, eenden etc. Ondanks dat er hier heel anders met dieren omgegaan wordt dan in Nederland (dieren worden gehouden omdat ze nuttig zijn voor vlees, eieren, het bewaken van het land of het jagen op ongedierte en niet zozeer voor de gezelligheid en dat zie je ook echt aan de manier waarop er met ze omgegaan wordt) is het een bijzondere gebeurtenis om op deze manier, gewoon op de markt, heel gemakkelijk aan je eigen toompje kippen te komen, net als vroeger. Al moet je er wel om denken dat je niet per ongeluk alle kippen meeneemt omdat je ze zo zielig vindt, met zijn allen in kleine kooitjes. Op de markt staan marktkooplieden met grote assortimenten groente en fruit, brood etc., maar ook ‘gewone’ mensen die hun eigen oogst, hun zelfgebakken broden of eigen geslingerde honing proberen te verkopen. 

Supermarkten zijn er natuurlijk ook gewoon. De gewone grote supermarkten die we in Nederland gewend zijn, maar veel meer nog kleine dorpsupermarktjes die van buitenaf maar moeilijk zichtbaar zijn. Sowieso kun je van buiten vaak maar moeilijk zien welk gebouw een winkel is, maar als je ze eenmaal gevonden hebt kun je er ook echt van alles krijgen. Portugezen weten goed hoe ze zo veel mogelijk in een zo klein mogelijke winkel kunnen uitstallen. De gereedschapswinkels hebben daarbij vaak een reparatieservice, al zul je, wanneer je je kettingzaag wegbrengt ter reparatie, moeten wachten tot de kettingzagen aan de beurt zijn om te repareren en daar kan rustig een aantal weken overheen gaan. Want haast hebben de Portugezen niet. Dat is in sommige gevallen echt wel even wennen. Je bent vaak wat langer onderweg wanneer je iets nodig hebt en regelzaken duren best wel eventjes (een dik uur wachten op feitelijk nog maar een deel van je inschrijving is heel gewoon), maar aan de andere kant hoef je zelf dus zelf ook geen haast te hebben! Dat is echt een verandering in mindset die je hier wel moet maken. 

Ondertussen hebben we al best wat Portugezen ontmoet en ervaren wij ze als heel hartelijke, vriendelijke en behulpzame mensen die dol zijn op kinderen! Ze nemen volop de tijd voor je en doen echt hun best, al vinden ze het soms wel nogal spannend als er weer een buitenlander komt die Engels probeert te communiceren. Want Engels, dat is hier, in het buitengebied, nog niet een taal die mensen standaard wel een beetje kennen. Het Portugees is een ingewikkelde taal. Waar ik al meer dan een half jaar bezig ben met Portugees leren en echt op papier al een aardig woordje kan lezen en begrijpen, is het verstaan van de taal niet zo gemakkelijk. Veel woorden worden voor de helft ingeslikt en men praat snel. Maar langzaam maar zeker kunnen we ons steeds een beetje beter redden. De lokale groenteman van de markt (die wél engels kan) grinnikt wat af als hij me in mijn beste Portugees hoort vragen naar cogumelos, couve lombarda en alho francais. Alleen al het proberen wordt erg gewaardeerd en gecomplimenteerd! 

Al met al een land waar we ons thuis voelen en waar we, als de Heer het wil, met veel plezier een leven op kunnen bouwen. Daar zijn we dan ook mee bezig. We zijn heel benieuwd wat er op ons pad komt, ervaren hierin de leiding van God en vertrouwen erop dat Hij weet wat goed is voor ons. Uiteindelijk is het voor ons niet belangrijk waar we terecht komen. Als het maar is in lijn van Zijn wil. Want daar willen we zijn!